Mam wrażenie, że moje marzenia spełniają się w najmniej oczekiwanych momentach. Od dawna chciałam przejść szlak po dachu Madery, czyli trasę z Pico do Areeiro do Pico Ruivo. Wydawało mi się, że to fantastyczne przeżycie, pełne wąskich ścieżek nad przepaściami z obu stron, z zapierającymi dech w piersiach widokami górskimi, a co najważniejsze – możliwość przejścia w ciemności pod gwiazdami do punktu widokowego, skąd można podziwiać czarujący wschód słońca. Pewnego popołudnia zobaczyłam na mediach społecznościowych komunikat od Kevina, którego poznałam

To był dzień pełen niespodzianek i spontanicznych decyzji. Dostałam wiadomość od Olgi, czy chciałabym zobaczyć wschód słońca na Sao Lorenco następnego dnia. Początkowo zastanawiałam się nad innymi planami, ale w końcu zdałam sobie sprawę, że widok wschodu słońca na polwyspie Wawrzynca może być naprawdę niezwykły. Odpisałam z entuzjazmem, pytając o szczegóły dotyczące czasu i miejsca spotkania. Pomimo braku pewności co do samego wyjazdu, postanowiłam podjąć to ryzyko. Tego samego dnia, spotkałam się na szybkiej kawie ze znajomymi swoich rodziców. W

Hejka! Dzisiaj chciałabym podzielić się z Wami moimi doświadczeniami z wyjazdu na Maderę. To była niesamowita przygoda, która nauczyła mnie, jak ważne jest wychodzenie ze swojej strefy komfortu i otwieranie się na nowych ludzi i doświadczenia. Pierwsze dni na Maderze okazały się dla mnie prawdziwym wyzwaniem, ale jednocześnie obudziły we mnie iskierkę towarzyską, której wcześniej nie dostrzegałam. Jako osoba, która na co dzień pracuje zdalnie w domu, miałam trudności z nawiązywaniem nowych znajomości. Jednak zmiana otoczenia i nowy kraj sprawiły,